![]() |
![]() |
Enkele momenten uit 180 jaar Gereformeerde Kerk ‘De Hoeksteen’ Dussen-Meeuwen
De laatste kerkdiensten van 2015 waren voor de Gereformeerde Kerken van Dussen-Hank en Meeuwen toch wel heel bijzonder. In een van deze diensten werd een moment stilgestaan bij wat in Prediker 3 staat geschreven: “Alles heeft zijn uur en ieder ding onder den hemel zijn tijd.” Vanaf 1 januari 2016 zijn de Gereformeerde Kerken van Meeuwen en Dussen één gemeente. U heeft het kunnen lezen in de media. Voorlopig zal die ene gemeente nog in beide kerken samen bijeenkomen, maar toch was die eerste kerkdienst op zondag 3 januari in Dussen een belangrijk nieuw begin, een nieuwe start. Mij was gevraagd om in die eerste dienst terug te kijken op 180 jaar kerk zijn. 180 jaar geleden was er ook een nieuw begin.
Het begon in 1835
In 1835 verlaten mensen uit Dussen en Meeuwen de vaderlandse Kerk om een nieuwe geloofsgemeenschap te stichten. Het zijn eenvoudige, kwetsbare mensen die zwoegen op het land en vaak door ziekten en overstromingen worden geteisterd. Nee, het leven is zo gemakkelijk niet. Ze mogen hun geloof in de kerk niet uitoefenen zoals ze willen. Zoals het verplicht zingen van een gezang. Ze moeten niets hebben van de kerkbestuurders, die optimistisch denken dat het wel allemaal goed zal komen. Zij geloven dat ze de genade van God nodig hebben en afhankelijk zijn van Zijn goedheid. En dan komt in 1834 in het naburige Genderen ook nog eens een jonge enthousiaste rechtzinnige predikant, ds. H.P. Scholte, die volle kerken trekt. Uit de verre omgeving stromen mensen toe. Hij klaagt aan en komt in verzet. Het eind van het liedje is dat Scholte wordt geschorst. Hij mag niet meer voorgaan in een kerkdienst en scheidt zich met een groot deel van de gemeente af.
Vanaf 1932 is ds. J. Hindriks predikant van Dussen en Meeuwen. Hij zit tijdens de Tweede Wereldoorlog in het verzet. Hij biedt een Joods echtpaar een poosje een schuilplaats in de pastorie en vindt voor andere onderduikers ook een schuilplaats. Een van hen is kunstenaar/tekenaar Will Berg uit Amsterdam. Die weigert te tekenen voor de Kultuurkamer. De Duitsers kunnen hem oppakken en hij zoekt een onderduikadres. Hij neemt in april 1943 een trein, die hem naar Den Bosch brengt en stapt daar in een bus die hem bij toeval naar Genderen brengt. Daar stapt hij uit en landbouwer G. van der Beek brengt hem bij ds. Hindriks in Dussen. Die geeft hem een veilige schuilplaats bij gemeentelid en landbouwer Hendrik Lankhaar in Babyloniënbroek, waar hij een poosje blijft. Later duikt hij onder bij Antje van de Koppel in dat dorp. Deze mensen lopen zo gevaar voor eigen leven. Als de oorlog voorbij is, is de Ned. hervormde kerk van Meeuwen verwoest. Het duurt tot 1952 voordat deze kerk weer is hersteld. Gedurende die periode van wederopbouw mogen de hervormden hun diensten houden in de gereformeerde kerk aan de Dorpsstraat. In de gang tussen het jeugdlokaal en de consistorie hangt nog steeds de dankbetuiging van de Hervormde Gemeente aan de muur. Het kan raar lopen in de geschiedenis. 180 jaar geleden waren de afgescheidenen de vervolgden. In oorlogstijd zijn zij de beschermers. Als ds. Hindriks in 1946 vertrekt duurt het tot 1970 voordat Dussen-Hank en Meeuwen weer samen een predikant beroepen in de persoon van ds. P.H.L. Lo. Vanaf 2016 vormen ze samen weer één Kerk, zoals dat in 1839 ook al het geval was. Wat schrijft de Prediker ook al weer? …..
Cees de Gast
©2016 Dussen/Meeuwen
Contact webmaster webbeheer@gereformeerdekerkdussen-meeuwen.nl